Ne zaman üstün olduğunu düşünürsün,
Zalimleşirsin.
Kadına, çocuğa, doğaya zarar verirsin.

Ne zaman eksik olduğunu düşünürsün,
Alimleşirsin.
Böceği de seversin, sineği de.

Her şeyin bir işi gücü var bu dünyada.

İşte zavallı insan…
Zalim insan…
Ne öldürürsün bir kadını, bir çocuğu,
Ne yakarsın bir ağacı?

Oysa ne kıymetli o insan!
Bir anne, bir çocuk…
Ne değerli o ağaç,
Belki beş yüz yıllık…

Yazık değil mi?
Sana da yazık,
Ona da…