Mücahit Ünal

Pilot, Mühendis, Yazar.

Doğmuşum, 1972 yazının nihayete erdiği, son cemrenin gökyüzüne çıktığı, havaların serinlemeye yüz tutmuş olduğu, gökyüzünde güneşin yüzünü sakladığı yağmurlu bir sonbahar akşamı, küçük bir Anadolu kasabasının ıssızlığında.

İlk ve orta öğrenimimi Ankara'nın sükûnet dolu sokaklarında, lise birinci sınıfı eğe ve gönye ile Yalova'nın Göçmen Mahallesinde, yaptığım çekicin pürüssüz yüzeyini izleyerek geçirdim, kalan lise eğitimimi her gün Yalova'dan İstanbula arabalu vapurun motor senfonisiyle, üç saat bilahare minübüs yolunun sahile bağlandığı yolu da yürüyerek Anadolu yakasının ve İstanbul'un karmaşası içinde tamamladım. Vapurlar lodostan çalışmadığında körfezi otobüsle geçiyordum dört saat süren bu yolculuk ile birinci derse ulaşıyordum. İşin ilginç tarafı ise hiç devamsızlık yapmamam sanırım. Bu arada söylemeyi unutnadan orta okul son sınıfta bir yıl Gökçeada'yı karış karış yürüdüm ergenliğin son yılında.

1990 yılında Hava Harp Okulu'nu kazandım ve 1994 yılında Elektronik Mühendisliği lisans seviyesi ile teğmen olarak mezun oldum. 1994 yılında İzmir, Çiğli Uçuş Okulu'na başladım. 1996 yılında SF260, T37, T38 uçakları ile eğitimimi tamamladıktan sonra pilot teğmen olarak derece ile mezun oldum. 1997 Yılında Harbe Hazırlık Eğitimi'ni Konya'da F-5 uçaklarında tamamladıktan sonra, Ankara’da F-16 uçuş eğitimini tamamlayarak, Merzifon 5'nci Ana Jet Üs 152'nci Filo Komutanlığı'na Pilot Teğmen olarak atandım. SEAD ve Akıncı Filo'larının açılışında bulundum.

2003 yılında Balıkesir 9'ncu Ana jet Üs 192'nci Filo Komutanlığı, Kaplan Filo’ya atandım. Üs Uçuş Emniyet Subaylığı, Kol Komutanlığı ve Eğitim Subaylığı yaptım. Görevim süresince, yedi adet şerit rozet ve 2 Adet Üstün Hizmet Ödülü ve sayısız taktirname aldım. F-16 uçağı ile yaklaşık 3000 saat uçuş yaptım. 2010 yılında Hava Kuvvetleri Komutanlığı'ndaki görevimi tamamlayarak sivil bir havayolu şirketinde çalışmaya başladım. F-16 Öğretmen Pilot,Tecrübe Pilotu, Uçuş Emniyet Subayı, Kol komutanı Eğitim Subayı ve CRM Öğretmeni olarak değişik görevlerde bulundum.

Kaptan pilot olarak 2014 yılında göreve başladım, Mücahit Ünal’ın, üç kitabı ödül almıştır. "AŞK, İSTANBUL, HAYAT, NEFES" şiir kitapları bulunmaktadır. Aralık 2022 yılında Medya Karga Team tarafından "EN İYİ WEBMASTER" ödülüne layık görüldüm. "20 Mayıs 2023" tarihinde, "ALTIN YAZAR", "16 Mayıs 2018" tarihinde, "ALTIN KALEM" "25 Mayıs 2024" tarihinde, "ALTIN KİTAP" ödüllerine layık görüldüm. 1990 yılında uçuş hayatına başladım. "Mücahit Ünal", İyi derecede İngilizce ve yazılım bilir, evli ve iki çocuk babasıdır.

Sevgiyle...

    Yağmur yağıyormuş o akşamüstü, küçük bir Anadolu kasabasının soğumaya başlayan yanlızlığında, sıcacık bir gülümsemeye açtım gözlerimi. Çocukluğumu, ağaçları altında, dalından meyveler toplayarak, çimenlikler üzerinde top oynayarak, çamurlarında düşe kalka toprağını koklayarak, sokaklarında coşa koşa yaşadım Ankara'nın. Annemle babam, yıllar önce yoklukla başlamışlardı hayata, fedakarlığın, sabrın, çalışkanlığın, iyiliğin, eğitim öğretimin öneminin ve sevginin gücünün, tüm sorunların üstesinden nasıl gelbileceğini, annem ve babamla beraber mutluluğu yaşarken öğrendim. Yokluğun bir eksiklik olmadığını, devletin ve milletin önemini, ailenin ne anlama geldiğini son derece gerçek, çekirdek bir aile içinde yaşayarak her bir zerreme işledim.

İlkokulu, yeşilin her tonunun doğayı boyadığı bir botanik harikası olan Atatürk Orman Çiftliği İlkokulu'nda bitirdim. Okulumun üst katında, kız çocukları için bir yetistirme yurdu vardı. Yetim olmanın ayıp veya acizlik olmadığını, annenin babanın ne demek olduğunu, çocukların nasıl sevgiye ihtiyacı olduğunu, devletin yetim ve yaşlılara nasıl değer vermesi gerektiğini, yaşadığım ortamda öğrendim. Hayata yeni başladığım yıllarda her gördüğüm ayrıntı bana sonradan ilham kaynağı oldu. Hiç unutmadım okulumun tırmandığım merdivenlerini. O yüzden, yaşadığım yerleri sık sık ziyaret ederim. Yeşilin ve vatanın önemini okuldan öğrendim, doğru ile yanlışı ayırmayı öğretmenimden öğrendim.

Orta okulu Gazi Çiftlik Lisesi'nde bitirdim. Ankara'nın sade ve düzenli beldesi Gazi Mahallesi'nin bir ucunda olan okuluma, çoğu zaman o zamanki ismi ile "DÜÇ" Devlet Ürtme Çiftliği'nden otostopla gidiyordum. 1980'lerde özel okul ve servis kavramı daha yerleşmemişken, siyasi olaylar olmasına rağmen herkes okula giderken otostop çekiyordu ve hiçbir negatif olay duymadım. İnsanlar gerçekten çok yardımsever ve canayakınlardı. Saygı vardı, sevgi vardı, asalet vardı. Arkadaşkığın önemini çevremden öğrendim.

Sizler için hazırlamış olduğum bu portal umarım birazcık şiir okumamıza yardımcı olur. Şimdiden iyi okumalar diliyorum. Mutlaka sizin için de birkaç şiir vardır.

Sevdiklerinize daha çok zaman ayırın, onları üzmeyin. Sevdiklerinize, annenize, babanıza, çocuklarınıza güzel sözler söyleyin. Onlara güzel şiirler okuyun lütfen. Sevdiklerinizle güzel vakit geçirin, hayatınızda kalan satırlar sadece bu mutluk dolu satırlar aslında. Sadece içten, gönülden bir gülümseme hayat. İnsan olmanın önemini yaşarken öğreniyor insan.

İnsan olmak zordur, önce insan olmak lazım.

Sevgiyle kalın.
Saygılarımla.