O yüzden sevdim yalnızlığı...

Bir yaz akşamı tanıştık seninle.
Ne kafiye vardı,
Ne şiir,
Saçların vardı, kıvır kıvır,
Gözlerin vardı.
Bir de o mavi elbisen.

Bir yaz akşamı gördüm seni.
Ne müzik vardı,
Ne hikâye.
Sen vardın.
Gülüşün,
Bir de bana cesaret veren yalnızlığım,

Şiirim oldun,
Müziğim oldun,
Hikâyem oldun,
O yüzden çok sevdim yalnızlığı.

Mücahit Ünal