Araba ile
çıkmalı tatile...
Tatile, şöyle arabayla çıkacaksın.
Havayı biraz teneffüs etmeli,
Sevdiklerinle iki laf etmelisin.
Hayat daha başlamadan
Sabahın güneşini,
Soğuğun tadını içine dolduracaksın.
Açacaksın camını,
Biraz yola biraz sevdiğine bakacaksın.
Durup erik, kiraz tadacaksın.
Gözlüğünü takıp,
Sevdiğinin elini tutacaksın.
Biraz muhabbet olmadan,
Tatilin tadı mı çıkar?
Tatil yollarında gönlünü eylemeden,
Şöyle hep beraber bir şarkı söylemeden,
Tatilin tadı mı çıkar?
Dağlardaki yeşili görmeden,
Tadı mı çıkar?
Sevdiklerin yanında olmadan,
Arka koltuktan bir öpücük almadan,
Tatilin ne anlamı var?
Uyuyanları uyandırıp,
Yol kenarında kahvaltı yapacaksın.
"Burası neresi?"
Diye sormadan, tadı mı çıkar?
Tepelerde durup,
Kollarını açıp, şöyle bir aşağı bakacaksın.
Başını gökyüzüne kaldırıp,
Etrafında bir tur atacaksın.
Başını döndürmeyen tatilin, tadı mı çıkar?
İçini çam ağaçlarının
Kokusu ile dolduracaksın.
Aynadan arkayı kollamadan,
Şöyle bir iki tatilci sollamadan,
Tadı mı çıkar?
"Teyzeciğim bu kaça?"
Diye sormadan, tatilin tadı mı çıkar
Şöyle bir gözleme yemeden,
Köy kahvesi içmeden,
Aydın’dan, Muğla’dan, geçmeden
Tadı mı çıkar?
Salaş bir yerde durup,
Taze sıkılmış, buzlu portakal suyu içeceksin.
Sonra gözlerini kapatıp kendinden geçeceksin
Yolda çiçekleri lavantaları kokamadan,
Anıları toplayıp, albümlerde saklamadan,
Tadı mı çıkar? Tatilin...
Mücahit Ünal