Meteor Yağmuru

15 Aralık 2018

   Dün akşamki uçuşum inanılmaz bir doğa olayı ile birlikte gerçekleşti. Gökyüzünde yıldızlarla birlikte olmamdan daha doğal ne olabilir ki. Bunlar, belki, sadece, birazcık, daha yakındı.

      Tam tamına doksan dokuz "99" tane yıldız kayması ile beraber gökyüzünde olmak gerçekten inanılmazdı. Tabii ki, benim sayabildiklerim bu kadar. Gökyüzüne bakmaktan yoruldum lakin güneş doğuncaya kadar aramaya devam ettim.

      Bir tanesi gerçekten çok özel oldu, iki yıldız aynı anda birbirine paralel olarak kaydı ve solda kalan parlayarak, sağda olan incelerek gözden kayboldu. Hiçbirini kaçırmamak için gözlerimi neredeyse kırpmıyordum.

      O kadar hızlı kayıyorlardı ki ışık şölenleri bir saniye veya daha az sürüyordu. İlginç olan ise yönlerinin farklı olması, her biri ayrı yöne gidiyorlar, inanılmaz hızda uçarak gidiyorlar ama yıllar sonra aynı nokta üzerinden geçiyorlar.

      Sanki yüzlerce yıllık bir aşkın randevusuna geç kalmış gibi hızlı, bakımlı ve o günü heyecanla beklemiş gibi. Yüzlerce gökbilimcinin, sevgilinin, sanatçının bu büyülü uçuşta, benim yerimde olmak isteyeceğini düşünerek, kendimi çok özel hissettim ve onların yerine de izledim.

      Gökyüzünde dans eden yıldızlar, kalbimde aşk, bir de mırıldandığım şarkılar. Ne muhteşem bir gece oldu. Doğanın tüm şaheserleri içinde bu sanat eserini izlemenin ayrıcalığını ve mutluluğunu yaşadım.

      Doğa olağanüstü bir sanatçıdır ve eseri o an, tam orada, sizinle birlikte olmak için yaratılmıştır. Bu ne kadar mükemmel olduğunu anlamamız için bize verilmiş bir hediye sanırım.

Hediye için çok teşekkür ederim,
şükranla. Saygılarımla.

Mücahit Ünal