İstanbul'un Çiçekleri

açar ruhumda...

Manolyalar açar kalbimde
yazın ortasında İstanbul’da
Her yerini örter tepelerinde
İstanbul’un sarı yasemen
Alırken derin bir nefes
hep aklımdasın mor sümbülüm
Dalmışım kuş misali uçarken
üzerlerinden kır çiçekleri

Bir aylık ömründe seninle
binlerce aşk lale bahçeleri
Kalbimde aşkınla yeşeren
zambaklar şifa niyetine
Aklımdan sarkan binlerce
düşünce erguvan filizleri
Ve de seni görünce dilimden
dökülen gül yaprakları

Arzuyla beklerken açışını
açelyamın ateşiyle yak beni
Gencecik abelyam tazecik
toplayıp başına tak beni
Ilgın açar pembe çiçeklerim
topla beni dökülürsem
Begonviller gibi okşa beni
pencereden bükülürsem

Mor salkımlı çiçeğim
seninle hayatın yarısıyım
Yoluna serilmiş pembe
çiçeklerden acem halısıyım
Kiraz çiçeğinin sarıldığı
gibi döküldüm yollarına
İpeğim üşürsen gülibrişim
gibi beni al kollarına