Eylül

Yeniden doğarım

Ben her Eylül,
Hayata yeniden başlarım.
Ruhum daima genç,
Birbirine eklenirken yaşlarım.

Mutluyum, her sabah baktığımda,
Ağarsa da saçlarım
Rüzgâr, serin serin eser
Başlayınca yapraklar dökülmeye
Çatılır nedense kaşlarım.

Ben her Eylül yeniden doğar
Hayata yeniden başlarım.

Ben baharda değil
Eylül’de çiçek açarım
Kelebekler gibi uçar,
Çocuklar gibi oradan oraya kaçarım
Aşk balonlarından bir umut olur
Salan gönüllere sevgiyle uçarım.

Toprak kokan
Islak sokaklarda âşık olurum,
Yağmur kokan ağaç dalları gibi
Sevdiklerime tomurcuklar açarım.

Ben baharda değil
Eylül’de ışık saçarım.

Ben her Eylül yeniden doğar
Hayata yeniden başlarım,

Bazen ıslak caddelere çıkıp
Nedenini bilmeden koşarım.

Üzülsem de yapraklara,
Yeniden yeşerecek tomurcuklarla
Mutsuzluğumu aşarım.

Yağmurlar başlarken yavaş ve sessiz,
Bir deli nehir olup coşar
Yatağımdan taşarım.

Ben her Eylül yeniden doğar
Hayatı yeniden yaşarım.

Mücahit Ünal