Büyük Adam.

Babamla Aramızda..!

Daha çok küçüktüm,
Adını öğrendim babamdan.
Çok iyi adamdı babam,
Adam gibi bir adam!

“Çok büyük adam!” dedi.
Ben babamdan daha
Büyük birini görmemiştim.
Sordum, “Senden de mi?” diye.
“Benden de" dedi.
Anlamaya çalıştım
Neden diye soramadan.

“Bak!” dedi.
“Ona çok bakma,”
“Onun gözleriyle bak.”

“Tut!” diye ellerini uzattı
Ellerini tuttum. Sıcacık
Gülümsedi “O herkesin elini
Aynı anda tutabilirdi." dedi.

“Çok mu büyük elleri var?” dedim.
“Çook, Çook” dedi.
“O zaman ayakları da büyük.” dedim.
“Evet” dedi “basmadığı yer kalmadı.”
“Kolları?" dedim.
“O kadar büyük ki herkesi kucaklar.”
“Gözleri de büyük mü? “
“Daldın mı gözlerine kaybolursun,
Kalırsan fırtınada boğulursun.” dedi.
Anlamadım.
“Anlarsın!” dedi.

"Kalbi de çok mu büyük?" demeden!
“Öyle bir kalbi var ki…” dedi.
“Anlatır mısın babacım?” dedim.
“Kalbinin sesini, tüm Türkler duyar.” dedi.
“Duyuyor musun?”
“Duymuyorum.” dedim.
“Duyarsın.” dedi.
“O kadar büyükse?”
“Her yerden görünür herhalde.” dedim.
“Görünür.” dedi.

“Nerede? Ben görebilir miyim?”
“Merak etme, eğer Türk’sen görürsün.”
“Ben Türk müyüm?”
“Bilmiyorum.” dedi.
“Sen Türk müsün?"
"Evet.” dedi.
“O zaman ben de Türküm.” dedim.
“Bilmiyorum.” dedi.

“Hayır, ben de Türk’üm!” diye bağırdım.

“Öyle Türk’üm demekle olmaz!

Türk olabilmen için
Onu duyabilmen gerek.”

“Çok mu akıllı?” dedim.
“Çook, Çook!”
“Her türlü problemi çözer mi?”
“Çözer.”
“Nasıl?” dedim.
“Önce dinler sonra anlar,
Düşünür,
Doğruyla yanlışı ayırır,
Çözer.”

“Uzaya da gidebilir mi?”
“Yaşasaydı, uzaya da Ay’a da giderdi.”
“Neden yaşamadı?”
“İnsanlar belli bir süre yaşar.” Dedi.
“O insan mı?” dedim.
“Evet.” dedi.
“Büyük insan.”

“Gerçekten büyük” diye düşündüm.
Bana “Sen de onun gibi büyük olmak
İster misin?” dedi.
“Evet.” dedim sonra biraz korktum.
“Ya o kocaman ayaklarımla birilerini ezersem?
Ya o büyük ellerimle zarar verirsem?”

“Korkma!” dedi. “Onu duyarsan,
Onun gözleriyle görür,
Kimseye zarar vermezsin.”

O günden sonra hep onu duymaya çalıştım.

Onu duyabilmenin verdiği huzurla…

Ne Mutlu Türk'üm Diyene!


Mücahit Ünal