Varsın Olsun

mutluluk.:>

Uzun zaman oldu.
Gülen insanlar görmüyorum
dolaşırken çevremde

Lakin sorunca herkes mutlu.

Hani onları güldürenler nerede?
Instagram’dan, Facebook’dan,
gülecek hal mi kaldı.

Eskiden, mutlu insanlar vardı.
Hal hatır soran,
bir şeylerle uğraşırdı insanlar.
Şimdi birbiriyle.

Su bedavaydı.
Çeşmeler vardı ülkemin her yanında.
Tertemiz akan nehirler.

Çelik çomak oynardı çocuklar.
Şimdi taşlarla oynuyorlar.

Zamanı çalan makinalar,
herkesin elinde.

Eskiden hasret vardı,
yollar gözlenirdi dört gözle.
Gelmiyorlar artık gittikleri yerden,
hasret bitmiyor, kalkamıyorlar,
Üzerlerinde bir ton toprak.

Yaşamak ne zor oldu,
fakir olsan bir dert
zengin olsan başka bir dert

Özgürce yürüyen
kadınlar artık hayal
ülkemin sokaklarında.
Korkmadan soru soran,
sırt çantalarıyla okula giden,
otostop çeken çocuklar

Huzurla ölümü bekleyen İnsanlar.
Geçmişe bakıp gülebilen,
komşusunu davet eden,
kapısında ayakkabılar görünce,
kapıyı çalan insanlar.

Bir ülke hayal edin,
mutlu insanları olsun.
Her baktığınızda size,
gülümseyen çocuklar.

Karpuz tarlaları olsun,
yoldan geçerken,
yiyebildiğiniz sizin olsun.

Severek evlenen insanlar,
güzel çocuklar olsun.
Çocuklar gelin olmasın.

Çalışan kazansın,
torpil, rüşvet, yolsuzluk
olmasın.
Adalet olsun.

En çok da çocukların,
hayalleri olsun
Ölmeyen hayaller,
yaşayan çocuklar olsun.

Huzur olsun. varsın olsun!
Mücahit Ünal