Sen İnsanoğlu

Çorak değil bu topraklar,
Üzümler sarkar dallarından.
Kurak değil bu topraklar,
Nehirler çağlar dağlarından.

Öyleyse nedir,
Bu kül, bu is, bu duman?
Sabret derim
Lakin zor bir zaman.

Kül de sensin,
İs de sensin,
Duman da sen.
Sen!
İnsanoğlu...
Tüm güzellikleri kirleten sen.

Oysa ne güzel topraklarımız var,
Her bahar dallarda açan,
Yemyeşil yapraklarımız var.

Sümbül güle,
Bülbül dile gelsin,
Ne olur insanlar azıcık sevsin
Lakin zor bir zaman.

Bülbül de sensin,
Sümbül de sen,
Gül de sen.
Sen!
İnsanoğlu...
Ne güzel olurdu azıcık kıymet bilsen.